2.3.2. DEFINICJE
Informacja zwrotna jest niezbędna do doskonalenia procesu uczenia się/nauczania. Badanie przeprowadzone przez Tricomi i DePasque (2016) sugeruje, że informacje zwrotne dostarczają cennych informacji, które mogą stanowić wskazówki w procesie uczenia się. Konstruktywna informacja zwrotna może znacząco przyczynić się do sukcesu w nauce ucznia, zwiększając motywację i poziom zaangażowania. Aby jednak informacja zwrotna była skuteczna, musi być dostosowana do potrzeb, dostosowana do potrzeb i konstruktywna (Hattie i Timperley, 2007). Tutaj VLE odgrywa kluczową rolę w łagodzeniu procesu sprzężenia zwrotnego
Informacja zwrotna. Reakcja uczniów na uczenie się jest kluczowym elementem pomiaru stopnia postrzegania jakości edukacji w nauczaniu online (Nasir, Yaacob i Ismail, 2019). Samo pojęcie informacji zwrotnej sugeruje, że informacja zwrotna jest źródłem informacji potrzebnych do poprawy zadania lub wyników ucznia lub do modyfikacji zachowań edukacyjnych lub inspiracji i motywacji (Wiśniewski i in., 2020). Informacja zwrotna jest niezbędnym warunkiem owocnej i głębokiej nauki.
Agent informacji zwrotnej. Pojęcie agenta sprzężenia zwrotnego odnosi się do dowolnego podmiotu (ludzkiego lub cyfrowego), który szacuje i monitoruje to, co dzieje się w zakresie uczenia się. Agentami mogą być nauczyciele, rówieśnicy, oprogramowanie itp. (Wiśniewski i in., 2020).
Sprzężenie zwrotne. Koncepcja sprzężenia zwrotnego odnosi się do procesu, w którym uczniowie przesyłają swoje zadania do oceny, następnie otrzymują informację zwrotną, po czym odpowiednio dostosowują swoje zadanie, aby poprawić swoją naukę. Kluczowym wyzwaniem dla praktyki informacji zwrotnej jest promowanie absorpcji uczniów poprzez zamykanie pętli informacji zwrotnej (Carless, 2018). Uczenie się w pojedynczej pętli zajmuje się zidentyfikowanym problemem lub zadaniem, podczas gdy uczenie się w podwójnej pętli dodatkowo ponownie ocenia sposób podejścia do problemu lub zadania.
Ocenianie zorientowane na uczeniu się. Idea oceniania zorientowanego na uczenie się odnosi się do strategii oceniania, która kładzie główny nacisk na wiedzę prospektywną zdobytą w wyniku oceniania. Walidacja pochodzi z dwutorowego podejścia polegającego na reorientacji możliwości uzyskanych dzięki celowo utworzonej ocenie sumatywnej, oprócz konstruowania rozwoju z serii ocen (Carless, 2015).
Czynnik studentów — w ramach oceny cyfrowej, czynnik studentów odnosi się do ich aktywnego i responsywnego zaangażowania zarówno w praktyki uczenia się, jak i oceniania. W przeciwieństwie do „kierowanej przez wykładowcę, jednokierunkowej transmisji informacji zwrotnych” (Pitt, Bearman i Esterhazy, 2020), sprawczość studencka oznacza, że studenci są zaangażowani w dialogiczny proces poszukiwania (a nie tylko otrzymywania) informacji zwrotnej z różnych źródeł i w różnych momentach, przecinając je z własnym doświadczeniem i kontekstem oraz wykorzystując je do dokonywania świadomych i niezależnych wyborów dotyczących uczenia się. Opisany jako refleksyjny i zorientowany na działanie, opiera się na formatywnych i konstruktywnych informacjach zwrotnych (na podstawie których uczniowie mogą działać), wychodząc poza konkretne zadania.
Rówieśnicza informacja zwrotna. Pojęcie informacji zwrotnej od rówieśników odnosi się do sytuacji, w której informacja zwrotna jest przekazywana przez jednego studenta koledze, co pozwala studentom aktywniej zaangażować się w proces uczenia się, zapoznać się z kryteriami oceniania i rozwinąć umiejętności korzystania z informacji zwrotnych (Boud, Cohen i Sampson, 2001).