Jest to strategia oceniania, która łączy wiele różnych metod oceniania w celu zebrania dowodów na temat codziennych zajęć uczniów oraz w celu informowania o nauczaniu i uczeniu się. Najbardziej dominującą cechą oceniania formatywnego jest udzielanie informacji zwrotnej (Bennett, 2011).

 Ocena podsumowująca jest to strategia oceniania, jest to „każda czynność polegająca na weryfikacji, której wynikiem jest ocena, która jest następnie wykorzystywana jako podstwa do sklasyfikowania wyników ucznia. Ostatecznie oceny wykorzystujące sumatywne oceny zostaną wykorzystane do ustalenia klasyfikacji nagród na koniec kursu lub programu” (Iron, 2008, s. 7).

Ocenę równieśniczą można zdefiniować jako czynność, za pomocą której studenci oceniają wyniki lub zrozumienie swoich rówieśników (Alqassab i Panadero, 2022; Hoo, Deneen i Boud, 2022). Darvishi, Khosravi, Sadiq i Gašević (2022) określają również, że obejmuje to specyfikację „poziomu, wartości lub jakości produktu lub wyników innych uczniów o równym statusie” (Topping, 2009, s. 20). Może dotyczyć szerokiej gamy wyników generowanych przez uczniów (np. prezentacji ustnych, esejów, portfolio itp.) i przyjmować wiele formatów, tj.: i) online lub osobiście, ii) indywidualnie (1: 1) lub grupowo do grupy, iii) otwarte lub zaślepione itp.

Ocena oceny umiejętności pozwala określić mocne i słabe strony danej osoby. Jego głównym celem jest identyfikacja braków uczniów i odpowiednie dostosowanie działań edukacyjnych, ale także podkreślenie mocnych stron uczniów i wykorzystanie ich do rozwoju innych uczniów.

Wartości określają zachowanie jednostek i odnoszą się do przekonań, które motywują je do działania w określony sposób. W kontekście edukacyjnym szczególnie istotne jest rozwijanie i ocenianie: i) wartości osobistych, które jednostki uważają za najważniejsze i przejawiają w życiu codziennym (np. kreatywność, pokora, uczciwość, współczucie, bezinteresowność lub przyjaźń); ii) wartości relacji, które odzwierciedlają interakcję jednostek z innymi (np. zaufanie, hojność, empatia i komunikacja międzykulturowa); oraz iii) wartości społeczne (lub globalne), które odnoszą się do tego, jak jednostki odnoszą się do społeczeństwa (np. świadomość i odpowiedzialność za środowisko, uczciwość, godność, prawa jednostki, społeczność i odpowiedzialność społeczna). 

 Coraz istotniejsza staje się ocena stopnia, w jakim uczniowie budują nową wiedzę integrując ją z dotychczasową wiedzą. Można to osiągnąć poprzez rozwój działań implikujących rozumowanie, a także myślenie analityczne i krytyczne.

Idea oceniania zorientowanego na uczenie się odnosi się do strategii oceniania, która kładzie główny nacisk na wiedzę prospektywną zdobytą w wyniku oceniania. Walidacja pochodzi z dwutorowego podejścia polegającego na reorientacji możliwości uzyskanych dzięki celowo utworzonej ocenie sumatywnej, oprócz konstruowania rozwoju z serii ocen (Carless, 2015).